قسمت چهارم

علایم   و نشانه های مسمومیت حاد: 

در مسمومیت با فسفیدهای فلزی علایم معمولاً خیلی سریع و در خلال 10-15 دقیقه ظاهر می شوند. شروع علایم معمولاً با بی اشتهایی و خواب آلودگی همراه است و در صورت بروز مسمومیت خوراکی علایم تحریکی دستگاه گوارش شامل تهوع، استفراغ و درد اپی گاستر نیز مشاهده می شود. استفراغ ممکن است شدیدو طولانی باشد. بیشتر مرگ و میر ها در خلال12-24 ساعت اول مسمومیت اتفاق افتاده و معمولاً ناشی از ایست قلبی است. مرگ و میر بعد از 24 ساعت اغلب ناشی از نارسایی کبدی است. علایم مسمومیت بیشتر ناشی از درگیری سیستم قلبی- عروقی و ریوی است و اگر مسمومیت به صورت خوراکی اتفاق افتاده باشد، علایم درگیری دستگاه گوارش نیز ظاهر می شود. شایع ترین علایم عبارتند از: بی قراری، تحریک پذیری، گیجی سرگیجه ترمور، پارستزی، دوبینی ، آتاکسی، سرفه، تنگی نفس، دردرترواسترنال، درد کولیک شکمی، تهوع، استفراغ، در پاره ای موارد استفراغ سیاه رنگ، مدفوع سیاه رنگ، تعریق، ضعف و بی حالی .

 از دیگر نشانه های مسمومیت حاد عبارتند از: هیپوتانسیون، کاهش برون ده قلبی، تاکیکاردی، تاکی پنه، ادم ریوی، سیانوز، الیگوری، آنوری، زردی، هپاتواسپلنومگالی، فلج روده ای، تشنج و کاهش رفلکس. بیماران دچار مسمومیت متوسط تا شدید دچار تاکی پنه، سیانوز و در پاره ای از موارد سندرم دیسترس تنفسی حاد می گردند. هیپوتانسیون و شوک شایع ترین علامت در مسمومیت های شدیدمی باشد و آسیب میوکارد باعث آریتمی های قلبی و اختلالات هدایتی قلب می شود. شوک، تنگی نفس اولیه، تشنگی، الیگوری، تشنج و کوما در موارد کشنده مسمومیت مشاهده می گردد. بوی ماهی گندیده از تنفس بیمار ممکن است استشمام گردد.

علایم تأخیری مسمومیت عبارتند از: ادم ریوی، تتانی هیپوکلسمیک کلاپس قلبی- عروقی ، آسیب کبدی، برادیکاردی، اسیدوز متابولیک اختلالات الکتروکاردیوگرافیک، ترمبوسیتوپنی و متهموگلوبینمی می باشد. افرادی که در سیلوها با گاز فسفین در تماس مزمن هستند ممکن است از علایم خفیفی نظیر سرفه، تنگی نفس، گرفتگی سینه، سردرد، کرختی، خواب آلودگی، بی اشتهایی و درد اپی گاستر شکایت داشته باشند. تماس مزمن با مقادیر کم گاز فسفین منجر به دندان درد، تورم فک تحتانی و نکروز فک می شود که اصطلاحاً به آن Phossy Jaw گویند. تماس مزمن پوستی با غلظت 0/4ppm گاز فسفین منجر به پرخونی و افزایش حساسیت پوستی می شود.